Lalalamium...
Echt ondergewaardeerd zijn ze. Heb je al ooit eens moeite gedaan om ze van vlakbij te bekijken? Nee? Schandalig. Serieus. Zijn het geen schoonheden? Lamium dus... of dovenetel. Waarbij met doof bedoeld wordt: niet werkend. Totaal ongevaarlijk, prikken is er niet bij. De bladeren van de dovenetel lijken op die van de brandnetel, maar zijn niet bezet met brandharen. Vandaar de naam. Lamium, de botanische naam, is afgeleid van het Griekse woord lamos (muil of keelgat) en heeft betrekking op de muilvormige bloemkroon. Het zijn lipbloemigen, brandnetels dus niet. En ze hebben vierkantige hoofdstengels. Enfin, je voelt het meteen... Eén van deze schoonheden groeit hier al van voor 1500. Dat is de witte, de album. Foto twee dus. Op de onderlip van de bloem zie je vaak vlekjes, dat is het honingmerk. In het vernauwde deel van de kroonbuis zit de nectar. En dat die lekker was, dat wisten ze ook vroeger heel goed... De rijpe bloemen van de witte dovenetel laten namelijk makkeli
