Yep, ik heb ze!
Ik wacht er al jaren op. Ik denk dat ik vijf was toen ik er voor het eerst verliefd op werd. In Leuven. In de Galeries Anspach om precies te zijn. En die bestaat al eeuwen niet meer! Ik kon in geen tuincentrum komen of het ventje was me kwijt. Ik was alweer verkocht. Het duurde uren om me mee te krijgen. Enfin, bij wijze van spreken dan. Maar het zat me niet mee. Geen enkele was mooi genoeg. Niet elegant. Niet stevig. Niet passend in ons tuinconcept... Maar nu heb ik ze. Eindelijk. Na eeuwen wachten. Et voilà! Mijn schommelbank. Uniek in zijn soort... Het was bijlange na niet simpel, of wat dacht je? De boog had hij al even. Die lag al een hele tijd te niksen in iemands tuin. En die is, na enig overleg, dus hier terechtgekomen. Lekker stevig. Hoog genoeg. Dus de boog, dat was één. Dan de plaats. Dat viel, na even palaberen, wel mee. Want het ventje wou die boog stiekem al lang, en wel op het terras, tussen de Hydrangea macrophylla 'Bela'. Dat daar ooit een schommel